Kasteelheer- en vrouwe… in Jordanië

Na een rondreis van bijna 2000 km zijn we weer veilig terug in Amman. Niet ziek geweest, geen pech gehad, niet opgelicht (tenmiste niet dat we weten) geen krasje op de auto en zo veel vriendelijke mensen ontmoet. Enkele keren per dag werd ons gevraagd ‘where are you from?’ Na ons antwoord volgde er steevast ‘welcome to Jordan’.

Vandaag de grote moskee in Amman bezocht waar ook niet-gelovigen welkom zijn. Ik moest zo’n afgrijselijke lange zwarte jurk aan, terwijl mannen in blote benen en blote armen overal mogen komen. ’t Is niet anders, Jan heeft een paar foto’s gemaakt waar inmiddels een veto van mij op zit; niet geschikt voor publicatie. Mooi gebouw waar ruimte is voor meer dan 7000 gelovigen, maar dan zitten ze wel op een kluitje volgens ons. Weer waren we de enige bezoekers. Even terug Jordanië kent diverse zogenaamde woestijnkastelen, soms pal in de stad, soms in het grote niets. We hebben er diverse bezocht, een hele mooie vonden we Qusayr Amra waar wij in de vroege ochtend de eerste bezoekers waren en de man had geen zin om mee te lopen. ‘Hier heb je de sleutel dan kun je het kasteel zelf open doen.’ Zo gezegd zo gedaan en zo was Jan kasteelheer voor een uurtje. Een mens kan soms wat meemaken, maar erg leuk en het was ook nog eens een juweeltje. Daar kun je wel mee thuiskomen. Eindelijk erkenning voor mijn adelijk bloed… Mijn kasteelheer was helemaal gelukkkig toen we gisteren in Amman een grote Harley zaak tegenkwamen, auto draaien en naar binnen. We hebben een mooie rondleiding door de winkel gehad en Jan heeft natuurlijk de nodige souvenirs gekocht.