De liefde voor New York, de Big Apple, gaat diep. Er kan desgewenst elk denkbaar kledingstuk aangeschaft worden waar de liefde voor de stad tot uitdrukking komt. Souvenirverkopers doen goede zaken en toeristen kopen graag de vaak kitscherige voorwerpen. Eenmaal thuis zal menig toerist zich, lichtelijk verbijsterd afvragen waarom hij of zij tot aanschaf van bv. een paarse onderbroek is overgegaan. Zonder moeite heb ik dit kledingstuk laten hangen…
Het Vrijheidsbeeld was adembenemend om te zien, de gouden toorts blinkerde in de zon. Vanaf de veerboot was de dame goed te zien. Op Ellis Iland, waar in het begin van de vorige eeuw miljoenen mensen aankwamen op zoek naar een beter bestaan, hebben we vol bewondering, ontzag en soms zelfs geroerd rondgelopen. Hartverscheurende verhalen hebben diepe indruk op ons gemaakt.
Op de fiets een tocht van ongeveer 20 km gemaakt, wat was dat genieten. Achter de gids aan, door Dombo, Brooklyn, door Wall Street, langs hoge bouwen, door stille straten, gezellige winkels en restaurants. Als klapstuk over de verpletterende mooie Brooklyn Bridge waar het verkeer voorbij raasde en wij onder onze gehelmde* hoofden vol ontzag om ons heen keken. Een waardig afscheid van een topstad.
* Helaas staat de American Federal Law niet toe dat ik een foto plaats van de vier Kleinjanzussen mét fietshelm!
Lijkt me een hele gave ervaring om door zo’n stad rond te fietsen! En idd, wat een kitscherige souvenirs worden er altijd weer verkocht, haha, wie koopt er nou zo’n paarse onderbroek?!
Leuk, Ada. En je woorden over Ellis Island zijn herkenbaar en treffend !