Beleefd Bali

‘Kunnen we ergens een cappuccino drinken?’ vragen we in al onze onschuld aan de gids en brengen de man totaal van zijn stuk.

‘Cappuccino?’ herhaalt hij een paar keer en laat het woord, in het Duits met een vet Indonesisch accent, lekker uit zijn mond rollen. ‘Jullie willen dus een cappuccino?’ vraagt hij licht verontrustend. ‘Graag,’ knikken we vol enthousiasme en komen er achter dat dit blijkbaar de meest vreemde vraag is die een toerist ooit aan hem heeft gesteld. De vriendelijke man kijkt zeer bedenkelijk en de chauffeur kijkt met ontzag naar de gids die toch wel voor een groot probleem wordt gesteld. Kijk, en nu komt mijn reis- en cappuccino-ervaring om de hoek kijken. ‘Misschien in een mooi hotel?’ vraag ik en denk aan al die luxe hotels in vreemde verre landen waar Jan en ik heerlijke koffie hebben gedronken zonder er ooit een kamer van binnen te  hebben gezien. Het ei van Columbus. ‘We kunnen naar een hotel gaan,’ stelt de man voor. ‘Superidee,’ jubelen Patrice en ik in koor en gunnen de man volop zijn plezier van het vinden van een oplossing voor dit probleem.  Maar eerst moet er gewerkt worden, we krijgen uitleg hoe men hier de meest prachtige en verfijnde zilveren sieraden maakt. In de winkel trekken de vitrines vol met zilveren oorhangers onze aandacht 🙂

Alles wordt met de hand gemaakt

De Olifantentempel is top, we slingeren een sarong om onze heupen en lopen op ons gemak rond. Tempels op Bali zijn sober, veel verweerde beelden die vaak een slab (formaat tafellaken) omgeknoopt hebben. Na de koffie genieten we van een authentiek dorp waar mensen leven in traditionele huizen waar toeristen van harte welkom zijn. Relaxed slenteren rond, terwijl ik de oren gespitst houd om het Indonesische Duits goed te kunnen begrijpen. We rijden van het ene dorp naar het andere, bezoeken nog een andere bijzonder serene tempel waar we de enige bezoekers zijn en dat geeft altijd iets extra’s. De natuur blijft groen, de wegen opmerkelijk goed, de airco zoemt en vanaf onze achterbank glijden we door het Balinese land waar aan het eind van de rit een 4 sterren hotel met al zijn charmes op ons wacht. ‘Welcome Ms Patrice and Ms Ada,’ zegt de man als we de lobby binnenstappen…

Je komt me ook overal tegen…