… gaat het toch allemaal net even anders dan bij ons. We gaan samen met gids/chauffeur Buba 4 dagen The Gambia in. Zodra we de drukte van de kust achter ons hebben gelaten, zijn we in het Afrika dat we zoeken. De weg is perfect, de zon schijnt volop, en het genieten kan beginnen. The Gambia is nog opmerkelijk groen zo aan het eind van de droge tijd, hoewel men graag regen wil. De immer statige baobabbomen, de grote mangobomen waar de rijpe mango’s als kerstballen in een kerstboom hangen en dan alle andere weggebruikers. Vooral de zwaarbeladen minibusjes vallen op, alles kan altijd mee en net als je denkt dat het meer dan genoeg is, schuift iedereen op zodat ook de laatste passagier mee kan en die onwillige geit wordt stevig vastgeknoopt op het dak. En het bushulpje? Hij houdt zich staande op de bumper, een hand vast aan het bagagerek.
Op zoek naar koffie belanden we op de campound van familie van Buba waar we struikelen over de kinderen, vrouwen aan de was zijn, sorghum wordt gemalen, jonge mannen bij de waterpomp de jerrycans vullen en wij alle kinderen blij maakten met een ballon van buurjongetje Sep (gekocht van zijn zakgeld). De chief keurde het goed en hielp de kleintjes om de ballonen op te blazen, wat overigens een prachtig gezicht was.
‘Hier komen nooit toeristen, waarom zouden ze ook,’ zegt Buba.
We zijn op weg naar het Tendaba Camp, een mooie plek aan de rivier waar we 2 nachten zullen blijven. We varen in een houten piroque door de mangroves, Jan ziet weer vele vogels, ik ook wel, maar Jan waardeert het meer, zullen we maar zeggen. Genieten dus. De volgende dag is Jan nog weer op pad geweest met een vogelgids. Ik heb heerlijk zitten schrijven, kletsen met andere gasten en gewoon heel veel kijken!
Door naar Georgetown waar de meesten naartoe gaan voor de nijlpaarden, we gingen voor de mysterieuze stenen van Wassu, een bezoekje waard, alleen de hitte overviel ons, ruim boven de 40 graden! Ze waren erg blij met ons, het was 10 dagen geleden dat de laatste toeristen hier waren…
‘Hier komen nooit toeristen, waarom zouden ze ook,’ zegt Buba.
We zijn op weg naar het Tendaba Camp, een mooie plek aan de rivier waar we 2 nachten zullen blijven. We varen in een houten piroque door de mangroves, Jan ziet weer vele vogels, ik ook wel, maar Jan waardeert het meer, zullen we maar zeggen. Genieten dus. De volgende dag is Jan nog weer op pad geweest met een vogelgids. Ik heb heerlijk zitten schrijven, kletsen met andere gasten en gewoon heel veel kijken!
Door naar Georgetown waar de meesten naartoe gaan voor de nijlpaarden, we gingen voor de mysterieuze stenen van Wassu, een bezoekje waard, alleen de hitte overviel ons, ruim boven de 40 graden! Ze waren erg blij met ons, het was 10 dagen geleden dat de laatste toeristen hier waren…
In de kamer, het beste wat de stad te bieden had, stelde echt niets voor, was het iets minder heet. De ventilator deed zijn best…, viel regelmatig uit… het was een lange nacht…
Gisteren vielen we met de neus in de boter, er was een feest aan de gang, natuurlijk waren we welkom en hebben genoten van de prachtige mensen, en enge dingen die mannen met messen deden, zo leek het, er gebeurde niets, maar toch, als meisje van de Lage Landen ben ik dit niet gewend.
Nu weer terug aan de kust waar we de klok bijna rondgeslapen hebben. Jan is aan het vogels kijken, ik ben aan het ‘werk’.
The Gambia bevalt uitstekend!
Gisteren vielen we met de neus in de boter, er was een feest aan de gang, natuurlijk waren we welkom en hebben genoten van de prachtige mensen, en enge dingen die mannen met messen deden, zo leek het, er gebeurde niets, maar toch, als meisje van de Lage Landen ben ik dit niet gewend.
Nu weer terug aan de kust waar we de klok bijna rondgeslapen hebben. Jan is aan het vogels kijken, ik ben aan het ‘werk’.
The Gambia bevalt uitstekend!
Dit is alleen maar genieten van herkenning van dit mooie land. Vogels te kust en te keur. En de mensen o zo vriendelijk. Alles leeft in vrede naast elkaar de Moslim en de Christenen en alles wat daar tussen zit.
Ik was er in 2013 maar het staat weer op mijn verlanglijstje. Geniet , geniet, geniet!
Hoi Ada en Jan, op het moment giet het hier en onweer, het is maandag 17.15u. Ik geniet van jullie verhalen, de meeste mensen blijven volgens mij alleen in de resorts hangen, maar ik dacht steeds, er zal toch meer te zien zijn, ik had mij er nog niet in verdiept, wij waren er degelijk ook op uitgetrokken. Schrijf nog mooie en interessante verhalen, maar vergeet niet te genieten samen, groetjes, liefs, Tineke.
Wij genieten met volle teugen van jullie belevenissen.
Henny & Wim
Dag Ada en Jan ,vanuit hier proef ik de sfeer en voel de warmte ,geweldig ,krijg zo weer heimwee naar Afrika ,Kenia wel te verstaan ,maar het gevoel lijkt me hetzelfde
Lekker blijven genieten samen ?
Hallo Ada en Jan. Wat een ontdekkingen zijn er weer in The Gambia. Echt genieten. Groet Carel en Corrie
Heerlijk om je om je op deze manier weer te volgen.
Mooi vehaal Ada! Ik wil ook weer ☺
Zo te lezen, genieten jullie enorm van The Gambia!
En ik weer van je verhalen. …
Wat weer een prachtig herkenbaar verhaal. Geniet ervan zoveel je kan
Weer een prachtig verhaal. Dank.
Heerlijk op pad weer!! Die baobab bomen wil ik ook heel graag een keer van dichtbij aanschouwen! Veel plezier daar!