‘Kom, zit, laten we samen Omani koffie drinken,’ nodigt de verkoper ons uit. Hij wijst naar een matje onder een stoffige, oude boom waar een thermoskan staat, op een rieten schaal een klont dadels ligt en 4 kleine kommetjes in een bakje water dobberen. We zijn in Bahla beland, waar het in de nieuwe souk erg rustig is. Veel winkels zijn gesloten. Nu snappen we sowieso geen bal van de openingstijden in dit land. Maar goed, we gaan eerst koffiedrinken en dadels eten. Kregen we in Ethiopië popcorn bij de koffie, hier serveert men dadels. Er komen nog een paar mannen aanschuiven, maar ik zie mezelf niet op het matje zitten, ook al valt mijn rok over mijn knieën. Gelukkig is er een muurtje waar ik netjes ga zitten en trek mijn rok nog verder over mijn benen. Jan doet zijn teva’s uit en gaat bij de mannen zitten. De verkoper loopt naar zijn winkel, komt terug met een dik kleed en legt dat discreet zonder een woord te zeggen, over mijn toch al keurig bedekte benen. Ik doe net alsof ik het de gewoonste zaak van de wereld zit, leg het kleed wat beter en blijf kuis zitten. Pff, waar een meisje al niet aan moet denken. Maar… de mannen zitten op de grond, ik zit wat hoger en dat zal bij de mannen wel voor wat ongemak gezorgd hebben. Maar hoffelijk zijn de mannen ook en ik drink mijn kommetje netjes leeg. Het is soms zoeken tussen de Omani regels en mijn eigen regels. Maar zoals altijd, komen we er wel weer uit.
Na enkele dagen in Nizwa en omgeving zijn we gisteren in Sur aan de Golf van Oman aangekomen. Via Booking een leuk hotel gevonden met zelfs een kleine woonkamer en keuken. In Sur worden nog op traditionele manier de houten dhows gebouwd. De Omani mannen zijn deze ambacht niet meer machtig, daarvoor heeft men nu de Indiërs ingeschakeld. Mooi om te zien. We mochten zelfs op de dhow in aanbouw klauteren.
‘Geniet van mijn land,’ zei een Omani die ik tegenkwam op de scheepswerf. Als er één woord is dat van toepassing is op dit land, dan is het wel hoffelijkheid. En genieten… dat doen we voor 100%.
Wat leuk weer wat te lezen, wat jullie zoal beleven. Zou je daar in bermuda kunnen lopen, in Egypte droeg ik altijd een broekrok of langebroek.
Veel plezier samen en ik kijk weer uit naar jullie verhalen.
Het is nu 10.00u en 3 graden onder nul, dus blijf maar daar tot het hier warm water regent, haa..!
Groetjes, Tineke
Het is net als op een bruiloft waar ze de verkeerde muziek draaien, je geniet van het feest maar er is 1 ding wat stoort…..
Leuk verhaal
Er is elke dag van alles te beleven.
Heel bijzonder om mee te maken lijkt mij.
Af en toe een beetje aanpassen kan geen kwaad:-)
Ik doe mijn best ?