Shoekran…

De regen klettert tegen de ramen… we zijn weer thuis.

‘Oman? Gaan jullie daar naartoe?’ was een veel gehoorde reactie wanneer we vertelden dat we naar de Arabische wereld gingen. Arabië; een heel ander gebied dan waar we meestal naartoe gaan. In de grote steden van dit deel van de wereld komt de reiziger vaak als tussenstop op weg naar Azië of zuidelijk Afrika. Nu werd het eens tijd om van het vliegveld af te stappen.

Dubai met het hoogste gebouw van de wereld: Burj Khalafi, Abu Dhabi met zijn wonderlijke gebouwen en de beeldschone moskee de Grand Mosque en dan Oman met zijn verpletterende natuur, de goede infrastructuur, de kleurige moskeeën. Arabië waar norse kamelen rondlummelen in de bermen, waar benzine nog geen 50 cent kost, waar iedereen gezellig naast elkaar loopt, of je nu in totaal verhullend zwart gewaad loopt of in een skinny jeans met topje. Het mag allemaal, het kan allemaal. Maar, zoals tijdens elke reis zijn het weer de mensen die kleur gaven aan onze reis, de vrouwen in het park die ons volstopten met lekker fruit en zoetig gebak, de twee agenten die bijna een uur met ons rondreden om een hotel voor ons te vinden, al die mensen die ons welkom heetten in hun land. Wij zeggen: ‘Shoekran.’ Dankjewel.