Het verkeer rijdt voorbij, de pool boy maakt het zwembad schoon, zoals hij dat gisteren deed en morgen ook zal doen, de gardner besproeit de planten, duiven ratelen over de golfplaten daken, ik hoor koeien loeien en kippen kakelen. De nacht maakt ruimte voor de dag en met één oog op mijn toetsenbord en met het andere oog om me heen loerend, zit ik buiten te tikken. Er komen hier namelijk regelmatig hondsbrutale apen op bezoek. Er valt hier altijd wel wat te snaaien en er zijn domme toeristen genoeg die menen dat het erg leuk is om deze dieren te voeren. Verwende apen kunnen gevaarlijke apen worden met alle gevolgen van dien. Maar, alles voor een schattige foto…
Vorig jaar hebben we met gids/chauffeur Buba een aantal tochtjes gemaakt. Altijd contact gehouden en een paar dagen geleden zijn we weer met elkaar op pad gegaan. Nu gingen we een dagje de binnenlanden in, het Tendaba Camp was ons doel. Een wat verwaarloosd voormalig jachtkamp waar we vorige jaar een paar dagen zijn geweest en het erg leuk hebben gevonden. Maar zoals zo vaak is de rit ernaartoe al de bestemming.
‘Zullen we weer bij mijn familie op de compound koffiedrinken? Dat hebben we vorig jaar ook gedaan en ik heb ze sindsdien ook niet weer gezien?’ stelde Buba voor. ‘Koffie?’ altijd goed en zo gaan we voor de 2e keer op bezoek bij mensen die ons niet verwachten, waar we meer dan welkom zijn en waar onmiddellijk iemand op de motor op pad werd gestuurd om enkele zakjes Nescafé te kopen. Een jonge moeder zat met haar baby op het bankje voor het huisje en zo gauw ze me zag legde ze het mooie meisje in mijn armen. Een gaaf gezichtje met grote, donkere ogen die me aankeken, kleine gouden oorknopjes in pietepeuterige oorlelletjes, wat een scheetje. Even heb ik overwogen om Jan om te ruilen voor deze baby…
Dit was een hele mooie gelegenheid om de meegebrachte voetbal T-shirts van onze buurjongens uit te delen. Ik keek gauw hoeveel kinderen er rondliepen en omdat toeval niet bestaat hadden we voor iedereen een mooi voetbalshirt. De stalenden koppies zeiden genoeg.
Wat leuk om jullie verhaal weer te lezen.
Wens jullie nog een fijne tijd.
Dankjewel. Reizen is leuk maar erover schrijven ook ???
Ada en Jan, wat weer een beleving. Afrika blijft mooi! Blijf genieten saampjes, maar dat is jullie wel toevertrouwd. Lieve groetjes Tiny
We doen ons best, gaan zo naar De vissers van Tanji ??
Wat leuk om te lezen en genoeg Tshirts en lachende gezichtjes, ik zie het helemaal voor mij, maakt mij ook blij, ondanks weer teleurstellingen, die kinderen hebben zo weinig en dan ben ik blij dat ik hier woon, zeker wat de gezondheid betreft.
Jullie zullen wel veel fito’s maken ?
Jemaakt mij blij met je verhaal Ada, dat geeft weer afleiding, dank je wel.
Veel plezier en geniet ervan, lieve groetjes, Tineke
Wat een lieve reactie. Elke dag van alles te beleven. Heerlijk land.
Ik voel me heel bevoorrecht om jou Ada en Jan te leren kennen. Geniet van jullie belevenissen en ben blij met de mooie foto’s van de baby en kinderen met hun nieuwe shirtjes, en vooral van jullie hartelijke omgang met ons. Ga vooral door met schrijven van je mooie boeken. Lieve groetjes.
Hier word ik verlegen van.
Jan en ik genieten van het leuke contact met jullie.
Leuk verhaal Ada.Lijkt me zo bijzonder om dit allemaal mee te maken. Ben wel blij dat je Jan weer mee terug neemt naar Nederland.
Ikke ook ??
Super!! Die gids zal ik misschien volgend jaar ook wel kunnen gebruiken!
Aanrader. Ik heb zijn kaartje.
Geweldig weer. Altijd mooie belevenissen als je in Gambia op pad gaat.????
Klopt, zoveel te zien, te horen en te ruiken. We genieten volop.
Klopt helemaal: zoveel te zien, te horen en te ruiken. De geur van donker Afrika, zo speciaal. Ik weet nog goed dat ik de eerste keer dat ik terug thuiskwam van Afrika ik ons huis binnenkwam mijn reactie was: oh, het ruikt hier niet naar Afrika, ik wil Afrika ruiken!
Elke dag is anders en boeiend.