Piesende apen en donderend water

Niks zo veranderlijk als reisplannen. Het plan was om naar Katete in Zambia te gaan. Er stond al een koffieafspraak met Wieke Biesheuvel. Zij zou voor de koffie zorgen en ik voor wat lekkers in de vorm van een pak stroopwafels. Maar Katete is erg ver, en Wieke zit midden in de (terug) verhuizing naar Nederland. Dus de plannen maar gewijzigd. De koffie gaan we samen t.z.t. in Nederland drinken en de dikke klont gesmolten stroopwafels? Die eten we zelf maar op.

Zambia hebben we nu ingeruild voor Zimbabwe waar we sinds een paar dagen zijn. Wat een mooi beschaafd land. Een land zonder geld, alles gaat met de creditcard of US dollar, Botswaanse pula’s of de Zuid-Afrikaanse rand. Het land is failliet. Alles is te koop, alles werkt en dat is toch wel bizar. Een mooi land, vriendelijke bevolking en pislinke vervet-aapjes.

Sta ik heerlijk te koken, nou ja een beetje roeren in een zomerstamppotje, één oog gericht op de stamppot en mijn andere oog gericht op het aapje hoog in de boom. Hij houdt mij net zo scherp in de gaten als ik hem. Even snel wat uit de auto pakken is al te ver weglopen, ik draai mij om… het zal toch niet. Hoog in de boom piest het kleine kreng met een ferme straal een meter naast mijn pan met eten. Zijn urine klettert op de tafel. Jan gooit snel wat naar hem toe, de aap verdwijnt en ik kan nog net op tijd de pan weggrissen. Apen en Ada, het blijft een lastige combinatie.

Wie Zimbabwe zegt, zegt Victoria-watervallen. We staan op een camping, 2 km van deze donderende watervallen. We horen ze constant ruisen, helikopters vliegen toeristen over de watervallen, oude stoomtreintjes puffen voorbij waar de machinist graag de fluiten laat blazen. Gisteren hebben we er uren rondgelopen. Wat een pracht, wat een water, 90.000.000 liter per seconde dondert er naar beneden, wat een weelderige tropische omgeving. De zon creëert weergaloze mooie regenbogen die dansen op de zonnestralen en het verstuivende water. Je komt er droog aan maar vertrekt kleddernat. Natuurlijk is er een mooi restaurant met heerlijke cappuccino en een dik stuk chocoladetaart. Zwager Eddy was jarig en dat moet natuurlijk passend gevierd worden 🙂 Wifi knalt door de lucht en de zon zorgt ervoor dat we weer snel opdrogen. Natuurlijk zijn we de brug over gelopen die Zimbabwe met Zambia verbindt. Dus… toch nog even in Zambia geweest!

Morgen vertrekken we richting het Hwange Nationale Park. Vandaag een lekker we-zien-wel-wat-we-doen-dagje!

Comments

  1. Ria en Auk Mulder-ten Thij says:

    Wat een geweldige reis maken jullie weer. Heb net mijn opnames van de Victoria Falls in 1993 bekeken en genoot er weer van. Toen een reis door Zimbabwe en Botswana gemaakt en wat ook geweldig was: De vlucht over de Okavango Delta. Een aanrader! Ik geniet weer met jullie mee door jou prachtige verhalen. Geniet ze.
    Groetjes Ria

  2. Er komen weer fantastische herinneringen boven, een geweldig land. Wij hebben destijds met zo’n ultra light vliegtuigje voor 1 persoon boven de Victoria falls gevlogen. Geweldig in één woord. Blijf genieten en wij blijven met jullie meereizen.
    Lieve groetjes uit Enschede.

  3. Wat heerlijk zo rond reizen!! Lekker je eigen potje koken! Staat zeker Hood op mijn lijstje!!

  4. Jolande says:

    De aap had in ieder geval het fatsoen even te wachten tot je weg was. Om in jouw termen te blijven…. ” Ik krijg beelden” hihi. Mooi reisverhaal weer. Ik geniet ervan.

  5. Annie Stubbe says:

    Haha!! Monsters zijn ‘t die apen! Voor ‘t eerst dat ik hoor dat die kleinere apen ook de pies-truck kennen. Wel gezien dat een chimpansee onze gids nat pieste in Oeganda. En met poep gooien schijnen ze ook te doen!
    Lekker naast het zomerstamppotje, haha!! Heb je een paraplu bij je???
    Jammer dat het koffiedrinken bij Wieke niet doorgaat. Voor ons als lezers van de frequente belevenissen daar in Katete, is het toch een beetje alsof we een goeie vriendin of buurvrouw daar hebben zitten, die ons van alles en iedereen op de hoogte houdt. Je hebt ook soms het idee dat je die persoon heel goed kent. Ik denk zelfs dat je als je haar later ergens zou tegenkomen, spontaan roept :
    “Hallo, hoe is ‘t met jou??” Niet beseffend dat die goeie vriendin uit Afrika geen idee heeft wie je bent en je zelfs nog nooit heeft gezien!!
    Ik denk dat het zo voelt voor Wieke’s vaste lezers….
    Maar dat koffiedrinken gaat vast nog wel gebeuren en elk nadeel heeft zijn voordeel, het pak gesmolten stroopwafels bederft niet en kan ook in plakken worden gesneden!
    Veel plezier en geluk bij het vinden van nog meer Wilde Honden in het Hwange Park.

  6. Weer een prachtig verhaal. We reizen uiteraard gewoon met jullie mee.?

  7. We genieten mee. Prachtig. Fijne reis nog.

  8. Hoi Ada en Jan, wat een heerlijke reis, en wat kan Ada het smakelijk vertellen!???

Speak Your Mind

*