Op vier wielen door de bush van Gambia

‘Zullen we zo’n klein autootje huren? De wegen zijn nu weer goed en dat is ons de vorige keer goed bevallen?’ stel ik voor aan Jan. Jan vindt rijden in Gambia geen probleem en ik zit er graag naast. Aangezien we thuis een Panda zijn gewend vinden we alle auto’s al snel erg groot en luxe.

Ik maak een lunchafspraak met Wim, de eigenaar van de Soforal Lodge waar we vorig jaar een leuk en gastvrij verblijf hebben gehad. ‘Kunnen we onderweg dan Denis verrassen met een koffiebezoek?’ ga ik verder.

Denis die het kliniekje van Berending leidt, die voor iedereen klaarstaat. Het is eigenlijk wel bijzonder hoeveel fijne en mooie contacten we in een paar reizen door dit land hebben opgedaan.

Jan heeft de kaart bestudeerd, heeft een gevoel voor wegen en vindt vooral de plaatsjes en dorpjes waar de wegen geen naam hebben, waar alle zandkorrels op elkaar lijken een prettige uitdaging. Bij die grote baobabboom rechtsaf vindt Jan een duidelijke aanwijzing en ik denk dan alleen maar, welke boom???

We verrassen Denis met een bezoek, trakteren hebben op een ouderwetse Hollandse stroopwafel en maken kennis met een mooie jonge moeder met weer een schattige baby op haar rug.  Een baby die deze keer geen Mariama, Binta of Fatou heet maar… Ankie. ‘Named after a Dutch lady,’ legt de moeder met een lach van oor tot oor uit en een verliefde blik op haar dochtertje.

Bij Wim is het ook weer alsof we thuiskomen, Wim die helemaal senang is in zijn lodge en zijn best doet om alles in harmonie met de natuur te laten verlopen. De kokkin heeft heerlijke kip yassa gekookt en samen eten we in een mum van tijd alles tot de laatste rijstkorrel op.

In ons blauwe trommeltje rijden we terug naar Baobab. We hebben ruime honderd kilometer gereden en zo zelf rijdend kom je weer op plekken waar je anders niet zo snel zou komen.

Baby Ankie veilig bij mama op de rug

 

Comments

  1. Het blauwe trommeltje…
    We geven onze huurauto’s voor ons zelf altijd namen: ‘Neemt ie Zandje of Groentje? Is Irbo al schoon?’…
    Nu dus weer een nieuwe toe te voegen: ‘het Blauwe trommeltje’ 🙂
    Wie weet welke naam jullie een volgende keer op avontuur neemt!

    Hartelijke groeten,
    Myrthe & Marco
    Rentacar Gambia

  2. Tineke Roose says:

    Ik reis weer helemaal mee, heerlijk genieten van jullie verhalen. en het boek wat er vast weer komt kun je weer voor me reserveren!!!

  3. Dea Valk says:

    Ik geniet op de bank mee met de verhalen en met de Polarsteps van Jan?

  4. genieten dat doen jullie!??

  5. Leuk verhaal weer Ada. Zo te lezen genieten jullie weer volop.

  6. Leuk zo’n klein trommeltje, kun je wel makkelijk over smalle wegen, als je niet i.d. midder blijft hangen, maar is zo te zien droog.
    Leuk van die fijne ontmoetingen en zo dankbaar. Leuk die naam van die baby, Ankie, dat verwacht je daar niet, ??.
    Op naar de volgende ontmoeting, gr, liefs, Tineke

Speak Your Mind

*