Ook Senegal is een lappendeken van verschillende volkeren die samen, naast en met elkaar leven. Waar wij geen verschil zien, een Senegalees is voor ons een Senegalees, weet een Senegalees onmiddellijk aan iemands trekken wie hij of zij is. Een Peul, een Bedik of misschien toch een Bassari. Samen met gids Alpha (ik heet Mamadou Alpha Diallo, noem me maar Alpha) hebben we een bezoek gebracht aan de Bassari-mensen in het diepe zuiden van Senegal. De reis van Gambia daar naartoe was al een feestje (behalve de ontelbare doorzwaai- en doorwuifcontroles) en een bezoek aan dit dorp was weer de slagroom op de taart die Senegal heet.
Op internet kon ik niet veel informatie vinden, wel schitterende foto’s van prachtig uitgedoste mensen. Die mooie kleding en sieraden zijn niet iets voor het dagelijkse leven. We werden allerhartelijkst ontvangen, kregen uitleg van een bijzondere sympathieke en erudiete Bassari. Hij bewees dat uitstraling en innerlijke beschaving niet in dure kleren zit, maar vanuit jezelf komt. Ook met een warme wollen muts op je hoofd bij temperaturen die ver boven de 30 graden Celsius lagen en een rammelend gebit, kun je een hoffelijke uitstraling hebben. Hij vertelde ons veel over de gebruiken en de rituelen van zijn volk. In onze auto over een karrenspoor de landerijen in, want daar stonden de hutten van de jongens en de meisjes, en die moesten wij ook zien. Aan de hand van een oud boek met prachtige foto’s kwamen we veel te weten over deze mensen.
Geen idee hebbende waar we uit zouden komen, vertrouwden we weer blindelings op wildvreemde mensen en kwamen we uit bij de eenvoudige hutten waar de kinderen vanaf een bepaalde leeftijd slapen. Vonden we het jammer dat deze mensen zich niet voor ons opdoften, misschien een heel klein beetje, maar het bezoek was top en zeer de moeite waard. Het dagelijkse leven ging door, wij waren een aangename onderbreking.
En dat ik zonder mijn oorringen weer in de auto stapte, dat is weer een heel ander verhaal!
Aan de hand van oude foto’s uit een boek leerden we veel over de Bassari-mensen van Senegal
Ze hebben zich dus uiteindelijk wel opgedoft met jou oorringen toch?
En zo heb je weer een mooie herinnering te pakken.
Zo is dat. Elke dag genieten.
Mooi dat je de Bassari-mensen hebt kunnen vinden. De beschrijving lijkt op onze chief van de Bassari ☺️. Ik ben benieuwd hoe je je oorringen bent kwijt geraakt….Jammer dat ze zich niet heel erg hebben opgedoft, maar ook zonder dat is het een bijzondere ontmoeting met deze mensen en hun geschiedenis te horen.
Klopt. Natuurlijk hadden we dit graag gezien. Maar het was absoluut de moeite waard.
Wat een prachtig en boeiend verhaal. Wij kijken nu al uit naar de rest, die vast even prachtig is.
En hopelijk weer een mooi boek.
Weer een mooie Afrikaanse belevenis. Die oorringen kun je hier wel weer kopen denk ik.
Nog veel plezier daar.
Ga ik zeker doen. Oorringen genoeg te koop,??