Zoals altijd zijn het voor mij toch weer de mensen die een land kleuren. De lachen van oor tot oor, de hardwerkende vrouwen en mannen. Kinderen die letterlijk en figuurlijk hun steentje bijdragen. Het is een arm land waar lang niet alle kinderen naar school gaan. De drukte op de wegen, de houten bolderkarren door zeboes getrokken, de te zwaar beladen fietsen. De lemuren die soms door de bomen dansen en soms net zo dichtbij komen dat ik het ook nog leuk vind.
Ik zit lekker naar links te kijken, raampje open, draai me nietsvermoedend om duwt een oudere heer twee eenden in mijn gezicht. Of madame eenden wil kopen. Madame is verbijsterd en madame bedankt vriendelijk. Gelukkig mag madame nog wel een foto maken ??
De kinderen die ons overal toezwaaien, soms om een bonbon vragen. Zelden vervelend zijn en graag met ons dollen.
Een bezoekje aan een zeboemarkt was ook top. Alle die logge koeien met hun wiebelende vetbulten, mannen met dikke pakken geld in hun handen, een deken als een jas om de schouders geslagen en indrukwekkende koeienvlaaien zo groot als stoeptegels. Dus veel om naar te kijken of in te stappen ?
Nog een paar dagen en dan weer naar huis. Ook weer fijn.
Wat fijn dat Madagascar zo’n plezierige verrassing is!
Dat was het zeker. Verrassend land, in vele opzichten.
Geniet er nog een paar dagen van!
Gaan we doen. Nu heerlijk op een terras.
Nog fijn genieten en straks goede reis terug.
Dankjewel. We genieten volop.
lekker doorgaan met genieten
Zullen we doen.