‘Kunnen olifanten ook op hun eigen slurf staan?’

De leukste vraag van deze reis werd gesteld door mijn 12-jarige nichtje Merel.
Reizen met kinderen geeft een extra dimensie aan onze reis. We lachen, ik word erg geplaagd door de kinderen. Dat schijnt normaal te zijn…vindt men.
We hebben de tijd van ons leven. Na een oud en nieuw, dat geruisloos aan ons voorbij is gegaan, zijn we op Nieuwjaarsdag met elkaar Chobe ingereden.
Reizen door Afrika doet ons in een traditioneel patroon vallen. De mannen rijden en… koken ook nog. De vrouwen leggen alles klaar en bemoeien zich graag met elk detail. 😃🙈
Maar wat een dierentuin. Nijlpaarden die de camping opkuieren, olifanten all over the place. Brutale bavianen die er met 2 broden vandoor gingen en een sneaker van Chiel. De maat werd niet correct bevonden en de sneaker werd weer weggegooid. De wegen vragen alle concentratie van de mannen en vrouwen geven graag ongevraagd advies dat zelden wordt geaccepteerd. We blijven ons best doen.
Reizen is hard werken. Iedereen geniet volop. De natuur gunt ons veel.
Giraffes, zebra’s, gnoes, bokkies in alle soorten en maten, buffels, bavianen, olifanten, koedoes, kleine snotaapjes, wrattenzwijnen, krokodillen, springhaas, nijlpaarden, vogels en als klap op de vuurpijl hebben we een cheeta gezien die lekker aan de lunch was.
Op de camping in Xakanaxa werden we voor het ontbijt al getrakteerd op wilde honden bij het toiletgebouw die samen een impala aan het oppeuzelen waren. Na afloop een grote bloedvlek achterlatend. De boel opruimen zoals de Japanse voerballers dat altijd doen was er niet bij.
Er stopte een chique safariauto met gasten in bijpassende kleding die een safari gingen maken. En dan is de eerste stop het toiletgebouw… Enig leedvermaak is ons dan niet vreemd.
Na een meer dan pittige rit over slechte wegen hadden we allemaal de neiging om het asfalt te zoenen….
Maar we zijn beland in Maun. Allemaal gezond, allemaal genoten met een hoofdletter en Jaaa, olifanten kunnen op hun slurf trappen😃