50 Tinten groen en meer

Zo relaxed dat we soms vergeten om de boel af te sluiten…

Een eiland geeft op een bepaalde manier mij altijd een beschermd gevoel. Hoewel… op Guadeloupe zou je, gezien de serie Death in Paradise, om elke hoek een lijk verwachten. Niks is minder waar. Het is een vriendelijk land waar niemand Engels spreekt, waar rond 7 uur in de ochtend de thuisbakker knapperig stokbrood en platte croissants bezorgt. De man praat liever niet, kijkt strak voor zich uit en onze samenwerking verloopt bijna geheel geruisloos. We verblijven de hele tijd in dezelfde studio en dat is eg leuk. We leren de buurt een beetje kennen en de buurt leert ons kennen. De overbuurvrouw kijkt streng wanneer je de auto te dicht voor haar deur parkeer en de andere buurman krijgt een paar keer per dag de thuiszorg op bezoek. We rijden door dikke jungle, langs tropische stranden, door kleine dorpjes en grotere steden.

Kleuren in overvloed, van de kleurrijke mensen, tot meer kleuren groen dan ik ooit voor mogelijk had gehouden. Bloemen die bij ons een vermogen kosten groeien hier schaamteloos langs de kant van de weg. Het land blijft ons verrassen. Gisteren liep er een leguaan van ruim anderhalve meter bijna over mijn voeten en een uur later stonden we ons te vergapen aan een prachtige hindoetempel. De markten strelen onze ogen en prikkelen onze neuzen. Wat een feestje. We zijn een diepe liefde voor dit land aan het ontwikkelen. Vooral… omdat straks de schoonmaakster komt, om ons bed te verschonen, om te dweilen en om frisse handdoeken te brengen. Een luxe waar ik zeer van ga genieten!