Na enkele dagen lopend en met de bus de stad Santé Maria te hebben verkend, gaan we vandaag met de auto op pad.
En wat was het aanbod? Een Panda. Ze hadden ook kleine 4×4 maar die waren allemaal al verhuurd. Daar had Jan natuurlijk zijn zinnen op gezet. Na enig overleg met elkaar en informatie te hebben bekeken, besloten om alleen op Sal te blijven. Er is voor nieuwsgierige mensen veel te zien en te ontdekken. Aangezien we erg nieuwsgierig zijn…
Kaapverdië is Afrika met een Caribisch sausje. Weinig muziek in de straten, geen husselaars, niemand die iets van ons wil, vriendelijke mensen, beschaafd rijdend verkeer, aangenaam temperaturen en zon op de huid.
Maar toch… Afrika is er wanneeer je het niet verwacht.
Er zit een verkoopster van oa tomaten bij de ingang van de kleine winkel. De schaal dekt ze snel af wanneer er 3 politieagenten aan komen lopen. Ze kijkt schichtig, hoewel ik me afvraag waarom…ze is niet te missen. Snel zoek ik 3 tomaten uit, Jan laat muntgeld zien zodat ze kan pakken wat ze moet hebben Ah, ze snapt het, pakt het geld, aarzelt, pakt nog een tomaat die ze aan mij geeft… dit alles onder toezicht van 3 agenten die gewoon verderop bleven staan. Nu maar eens zien of verboden vruchten extra lekker smaken…
Heel bijzonder om te lezen, je maakt de familie Bakker we jaloers! Krijg ook weer reis kriebels!
Dag Jan en Ada,
Wat een bijzondere ontmoeting en het lijkt ook een verrassend land te zijn.
Veel plezier en mooie momenten gewenst.
groet Arda
Fijn om weer mee te genieten van jullie reis veel plezier
Wat een mooie en bijzondere belevenis
Alleen al met bijbehorend verhaal gaat de smaak van de tomaten honderd procent omhoog.
Ik proef hier het motto….leven en laten leven.
Wisselgeld in de vorm.van een extra tomaat is ook creatief…..of ze kent het principe van de ouderwetse slager…..mag het een onsje meer zijn?
Geniet lekker verder en maak er een mooie reis van.