Blijken we toch in Afrika te zijn… Gisteren wachten op de huurauto.
‘Huurauto??’, ik weet nergens van zegt de man van het bedrijf. Straks de herkansing.
Gisteren dus in de bus waar ik verrassend goed kan zitten naar Palmeira want daar hebben we eerder zo lekker gegeten… voorstel van Jan ?
De afstanden zijn klein, busjes volop dus we gaan. En zowaar een Afrikaanse mevrouw met heel veel bagage. De man naast haar had de meest interessante oren ooit. Door de gaten keek ik gefascineerd naar buiten. Ik kon me niet bedwingen. De bussen, nou ja de chauffeurs, rijden netjes, nooit te hard en gevaarlijke manoeuvres hebben we nog niet gezien. En schoon…superschoon. Elke zichzelf respecterende chauffeur heeft een bezem in de bus die intensief wordt gebruikt.
Alle ritjes heb en een vaste prijs en als toerist worden we niet bedonderd. Reizen in Kaapverdië is bijzonder aangenaam en relaxed reizen. Gelukkig is en blijft het Afrika wanneer ’s avonds op zo’n beetje het hele eiland de stroom uitvalt. Onze avondmaaltijd worden boterhammen met tomaat, sapje en een beker joghurt. De winkel is open en we kopen een paar flessen water om onszelf wat te kunnen wassen. Jan vraagt een emmer bij de receptie, vult deze met water uit het zwembad en hoppa het toilet kan weer doorgespoeld worden. Na uren springt alles weer aan en gaat er een diepe zucht over het eiland…
Prachtig toch. Dit zijn de mooie dingen van reizen
Geweldig…